Epidermale naevus

De (verruceuze) epidermale naevus is een ontwikkelingsstoornis van de opperhuidcellen die bij de geboorte maar soms pas tijdens de kinderjaren zichtbaar wordt. Omdat de afwijkingen kunnen lijken op gewone wratten wordt er ook vaak gesproken van een “wratten naevus”. Geschat wordt dat de wratten naevus voorkomt bij 0.5 tot 1% van de volwassenen.

De (verruceuze) epidermale naevus is een ontwikkelingsstoornis van de opperhuidcellen die bij de geboorte maar soms pas tijdens de kinderjaren zichtbaar wordt. Omdat de afwijkingen kunnen lijken op gewone wratten wordt er ook vaak gesproken van een “wratten naevus”. Geschat wordt dat de wratten naevus voorkomt bij 0.5 tot 1% van de volwassenen.

Hoe ontstaat een epidermale naevus ?

Tijdens de embryonale ontwikkeling ontstaat er een “weeffout” bij de aanmaak van de huidlagen. Deze weeffout wordt veroorzaakt door een erfelijke afwijking die gelukkig niet in alle huidcellen van het lichaam aanwezig is. Dit verschijnsel noemt men “mozaïcisme”. In zeldzame gevallen bevindt deze erfelijke afwijking zich echter ook in de geslachtscellen. Hierdoor bestaat er een kleine kans dat de patiënt later een kind krijgt waarbij ALLE huidcellen de betreffende erfelijke afwijking bevatten. De baby wordt dan geboren met algehele roodheid, blaren en schilfering; deze huidaandoening wordt genoemd de “bulleuze congenitale ichthyosiforme erytrodermie van Brocq”.

Hoe ziet een epidermale naevus eruit ?

We zien geelbruine of huidkleurige wratachtige plekken die zich voornamelijk op de romp en ledematen bevinden. Ook in het gezicht kunnen ze echter ook voorkomen. De afwijkingen geven doorgaans weinig klachten maar kunnen wel cosmetische hinder geven. Indien de plekken zich in de oksels of liezen bevinden kunnen deze gaan smetten hetgeen dus onaangenaam kan ruiken. Er bestaan verschillende vormen, ingedeeld naar de mate van uitgebreidheid en de rangschikking.

NAEVUS VERRUCOSUS
Hierbij is er maar 1 wratachtige plek aanwezig die rond of ovaal van vorm is.

NAEVUS UNIUS LATERIS
De afwijkingen zijn uitgebreider en komen voor in een typische dwarse bandvormige patronen voor op de romp en ledematen. Deze patronen volgen de zogenaamde “lijnen van Blaschko”

INFLAMMATOIRE LINEAIRE VERRUCEUZE EPIDERMALE NAEVUS (ILVEN)
Bij deze vorm is er sprake van een ontsteking. Bij driekwart van de gevallen ontstaat deze ontsteking al in de eerste 5 levensjaren. Ook deze plekken vertonen een bandvormig patroon en bestaan naast de wratten, uit roodheid, schilfering en zwelling.

ASSOCIATIE MET ANDERE ZIEKTEN
De verruceuze epidermale naevus kan soms worden gevonden in relatie tot andere ontwikkelingsstoornissen zoals bijvoorbeeld in het kader van het “Proteus syndroom” .

Hoe wordt de diagnose epidermale naevus gesteld ?

De huidafwijkingen zijn zo kenmerkend dat de diagnose vaak op het klinisch beeld gesteld kan worden. Meestal wordt er echter wel een huidbiopsie gedaan om andere ontwikkelingsstoornissen van de huid uit te sluiten.

Wat is de behandeling van een epidermale naevus ?

LOKALE MIDDELEN
Bij mildere vormen kunnen de wratjes “zachter” worden gemaakt met behulp van hoornoplossende middelen zoals salicylzuur of vitamine A zuur bevattende zalfjes.

OPERATIEVE METHODEN
Uit oogpunt van de cosmetiek kunnen de plekken worden behandeld met behulp van curettage (afschrapen van de afwijkende huid) en / of electrocoagulatie of CO2 laserbehandeling

Wat kunt u zelf aan een epidermale naevus doen ?

Er bestaan geen maatregelen die u zelf kunt nemen om het beloop van deze wratten te beïnvloeden

Gaat een epidermale naevus vanzelf weg ?

Een epidermale naevus gaat niet vanzelf weg. De afwijkingen kunnen constant van grootte blijven of geleidelijk met het lichaam meegroeien gedurende maanden of jaren. Het ontstaan van een huidkanker is zeer zeldzaam.